[นิทานเรื่องเล่า]...นิทานดอกไม้...

...นิทานดอกไม้...

กาลครั้งหนึ่ง ยังไม่นาน ณ ทุ่งกว้างเขียวขจี ดอกไม้หลากสีเติบโตงดงามละลานตา

ในหมู่ดอกไม้เหล่านั้น ยังมีดอกไม้ธรรมดา ๆ อยู่ดอกหนึ่ง...ธรรมดามากเสียจนไม่มีใครใส่ใจ...

ถัดจากทุ่งดอกไม้ไปไม่ไกลนัก...มีชายหนุ่มคนหนึ่งปลูกกระท่อมอาศัยอยู่

ทุกวัน เขาเดินผ่านทุ่งดอกไม้ไปทำงานในตอนเช้า และเดินผ่านทุ่งดอกไม้กลับบ้านในตอนเย็น ในวันที่ไม่เร่งรีบ เขาจะหยุดแวะมองหมู่ดอกไม้ และทักทายด้วยรอยยิ้ม...แน่นอน เขาไม่ได้ยิ้มให้ดอกไม้ดอกไหนเป็นพิเศษ

ดอกไม้ธรรมดาดอกนั้น ก็มองเห็นชายหนุ่มทุกวัน เธอหลงใหลรอยยิ้มอบอุ่นของเขา

บางครั้งมีนักท่องเที่ยวผ่านมาแวะชมทุ่งดอกไม้ พวกเขาจะมองหาดอกไม้ที่ถูกใจ และบางครั้งก็จะเก็บเอาดอกไม้งามบางดอกกลับไปด้วย...

นาน ๆ ครั้ง... นานมาก ๆ จึงจะมีคนสังเกตเห็นดอกไม้ธรรมดา ๆ และขอเก็บมันกลับไปบ้าง

"ดอกไม้...เธอจะไปอยู่กับฉันไหม ?"

ดอกไม้เงยหน้ามอง...เธอไม่อาจคาดเดาแววตาของนักท่องเที่ยวได้...
พวกเขาจะจริงใจกับเธอแค่ไหนหรือ?...

และเมื่อ...ไม่มีคำตอบจากดอกไม้ พวกเขาก็จะพากันเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
นาน ๆ ครั้ง และนานมาก ๆ จึงจะมีผู้คนบางคน...รอคำตอบจากดอกไม้

"ขอบคุณสำหรับความหวังดีที่เธอมีให้...แต่ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว..." นั่นคือคำตอบของดอกไม้

...เขาคือ...ชายหนุ่มที่กระท่อมนั่นไง...

ดอกไม้ไม่รู้ว่า...
นักท่องเที่ยวเหล่านั้นจะผิดหวังหรือไม่?
ไม่รู้ว่าเธอคิดผิดไหม?
และไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมื่อไหร่ชายหนุ่มที่เธอแอบชอบอยู่จะสังเกตเห็นเธอสักที?

วันเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ... ดอกไม้ลดความสดใสงดงามลงตามกาลเวลา...
ชายหนุ่มยังคงเดินผ่านทุ่งดอกไม้เหมือนเดิมทุก ๆ วัน...และดอกไม้ก็ยังได้แต่มองเขาอยู่เช่นเดิม...

ผู้คนบางคนอาจจะคิดว่า...ดอกไม้ เธอช่างโง่นัก ที่ไม่ตัดสินใจไปกับนักท่องเที่ยว...เธอจะได้มีคนรักเฝ้าคอยดูแลเธอยังไงล่ะ...

แต่ดอกไม้ธรรมดากลับคิดว่า...ใช่สิ ! ฉันอาจเป็นดอกไม้ที่แสนโง่...แต่ก็ไม่แน่ว่านักท่องเที่ยวที่ผ่านมาและเก็บเอาพวกฉันไป...จะรักและดูแลฉันตลอดกาล...

ฉันยินดีจะอยู่ ณ ทุ่งดอกไม้แห่งนี้...ฉันอาจเหงาบ้างในบางเวลา...แต่ฉันจะได้เห็นรอยยิ้มอันอบอุ่นของชายผู้นั้นทุก ๆ วัน แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว...เพราะฉันจะได้มีความสุขอยู่ได้ตลอดไป...ตราบจนวันสุดท้ายตามอายุไขของฉันไงละ...

นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า "การพอใจในสิ่งที่ตนมีนั้น คือความสุขที่แท้จริง"

ที่มา : siengyee / edit by ...Roytavan...

Butterflies and flowers- Mozart Symphony No 40




Flowers Show( Andre Rieu Strauss Medley)




Amazing Butterflies