พระราชาอโศกรับสั่งให้อำมาตย์ไปนิมนต์สามเณรเข้ามาในพระราชนิเวศน์เพื่อถวายบิณฑบาต ทรงน้อมถวายอาหารทุกชนิดที่ีเตรียมไว้สำหรับพระองค์
สามเณรรับอาหารบิณฑบาตแต่พอยังอัตภาพให้เป็นไป ในที่สุดภัตกิจ
พระราชาตรัสถามว่า
พ่อเณรรู้พระโอวาท ที่พระศาสดาทรงประทานแก่พวกพ่อเณรบ้างไหม
สามเณรตอบว่า มหาบพิตร อาตมภาพย่อมรู้โดยเอกเทศ (บางส่วน) เท่านั้น
พระราชารับสั่งว่า พ่อเณร ขอจงแสดงโอวาทในส่วนที่พ่อเณรรู้นั้น แก่โยมบ้าง
นิโครธสามเณรได้แสดง อัปปมาทวรรค ในขุททนิกาย ธรรมบท ถวายพระราชา ว่า
ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย
ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย
พระราชาทรงพอพระทัย เกิดความเลื่อมใสอย่างยิ่งในสามเณร สามเณรอนุโมทนาแล้ว
พระราชารับสั่งว่า
พ่อเณร โยมจะถวายธุวภัต (ภัตที่ถวายเป็นประจำ) แก่พ่อเณร
สามเณร ถวายพระพรว่า อาตมภาพจักถวายภัตเหล่านั้นแก่ภิกษุสงฆ์
พระราชาตรัสถามว่า พ่อเณร ผู้ที่ชื่อภิกษุสงฆ์ ได้แก่บุคคลเช่นไร
สามเณรทูลตอบว่า มหาบพิตร บรรพชาและอุปสมบทของอาตมภาพอาศัยหมู่ภิกษุใด หมู่ภิกษุนั้น ชื่อว่าภิกษุสงฆ์
พระราชาจึงปวารณาถวายนิตยภัตแก่ภิกษุสงฆ์ในพระราขนิเวศน์ รับสั่งให้เลิกบริจาคภัตแก่เหล่านักบวชนอกศาสนาทั้งสิ้น
สามเณรยังพระราชาพร้อมทั้งบริษัทให้รับ ไตรสรณคมม์ และเบญจศีล ดำรงมั่นอยู่ในพระพุทธศาสนา
ขอขอบคุณข้อมูลจากพระพุทธกิจ ๔๕ พรรษา สุรีย์ มีผลกิจ-วิเชียร มีผลกิจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น