...รำพึงถึงบางปะกง...
บางปะกง เจ้าเอย เคยมองอยู่
แต่เช้าตรู่ ตกเย็น เห็นแล้วหลง
ชลาลัย ไหลขึ้น ไหลคืนลง
น้ำเวียนวง วนคลื่น ล้วนตื่นตา
อรุณรุ่ง แรกวัน นั้นงามเหลือ
ตะวันเรื่อ เลื่อมลาย ปลายเวหา
เสียงไก่ขัน ขานแจ้ว ลอยแว่วมา
สกุณา พาผิน บินจากรัง
สุริยะ รัศมี ที่สาดส่อง
รุ่งเรืองรอง ทองทา สาครฝั่ง
ประกายวาว วิบไหว วิไลดัง
เทพไท้ฝัง เพชรพลอย ลอยวารี
ภิกษุสงฆ์ ลงเรือ บิณฑบาต
คัดพายวาด ลอยล่อง ต้องรังสี
จีวรเหลือง เรืองฉาย ลายมณี
แสงรวี สอดสาย พรายวับแวว
ริ้วรำไพ ไล้ลอด บนยอดหญ้า
ละลานตา แสงเพชร ราวเกล็ดแก้ว
หยาดน้ำค้าง พร่างอยู่ ดูพร่าแพรว
เหยียดยาวแนว มรกต สดอาภา
สายลมเย็น ยามโชย โรยระรื่น
พราวเป็นคลื่น กลืนหาย สายวหา
เรือลำน้อย คล้อยเคลื่อน เลื่อนธารา
ผืนนภา วิหค โผผกจร
เสียงจิ๊บจิ๊บ จำเรียง สำเนียงหวาน
เพลงขับขาน ปานไล้ โลมสมร
บินคลอเคลีย เคียงคู่ สู่อัมพร
หมู่ภมร ว่อนร่า มาแต่ไกล
มวลมาลี คลี่คลาย ขจายกลิ่น
ภุมริน บินหา ผกาไหน
สุมามาลย์ บานหอม ยวนย้อมใจ
ผีเสื้อไซ้ บุษบา พาอวลอาย
ควันไฟลอย ไหลเลื่อน เคลื่อนครัวบ้าน
อิ่มเอิบซ่าน ใส่บาตร บุญคาดหมาย
ปล่อยเป็ดไก่ ในรั้ว พาวัวควาย
เดินเรียงราย ปลายทุ่ง มุ่งทำกิน
ท้องทุ่งเสก สวรรค์ ให้สรรค์สร้าง
ชาวนาต่าง สางกิจ นิจสิน
แรงกายสาด หยาดเหงื่อ เรื่อหยดริน
รดแผ่นดิน ชุ่มชื้น ฉ่ำชื่นทรวง
"พลอยโพยม"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น