...วันวาน ของบางกรูด...(7)
กุ้งใหญ่ต้อง ล่องเรือ เมื่อน้ำมาก
ถึงน้ำหลาก ล้นฝั่ง ทำยังได้
หากน้ำน้อย ค่อยสุ่ม ลอบ ตุ้ม ไซ
สวิงไล่ ลงหา ช้อนมาเลย
หรือแช่น้ำ ล้ำฝั่ง ตั้งสวิง
ริมตลิ่ง รั้งไว้ อยู่ไม่เฉย
มือวักกวาด กวักน้ำ ซ้ำซ้ำเอย
กุ้งเล็กเคย คุ้นอยู่ รู้วิธี
ปูปลากุ้ง มุ่งมั่น ขยันหา
สองสัปดาห์ มาจับ นับสี่ที่
ซั้งชายฝั่ง ครั้งเก่า หนาวทุกปี
ปิดคลองนี้ ดีแท้ ของแน่นอน
ผูกไผ่เหลา เข้าโค้ง โยงตาข่าย
สี่ด้านชาย ปลายขึง กลางดึงหย่อน
สวมกระบอก เบื้องบน ชนสองตอน
ตรึงไขว้ก่อน ชอนรู อยู่กึ่งกลาง
ลำไผ่สั้น คันยอ อ๋อเชือกร้อย
ตรงกับรอย รูเก่า อันเราสร้าง
หัวสะพาน ฐานเหมาะ จำเพาะวาง
ปลายอีกข้าง เขาคล้อง คอยจ้องรอ
น้ำขึ้นยาม ยกยอ ขอสนุก
ปั้นดินคลุก เคล้ารำ เอานำล่อ
เล็งดินขว้าง กลางส่วน ในอวนยอ
กุ้งปลาพอ พบกลิ่น มากินรำ
ยกยอค้าง พลางมอง ของประสงค์
ค่อยดึงลง ลดคัน กันถลำ
สวิงใช้ ช้อนไว้ ไม่กรากกรำ
เป็นงานทำ ที่บ้าน คร้านตระเวน
"พลอยโพยม"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น