แต่กาลก่อนเก่า บนโลกของเรา ไม่มีมะพร้าว เกิดขึ้นมาก่อน
ตำนานเรื่องนี้ ชี้กำเนิดย้อน มะพร้าวคำกลอน อุทาหรณ์สอนใจ
วันหนึ่งมีแพ ลอยมาแต่ไกล เลียบฝั่งเข้าใกล้ ท่าน้ำหน้าวัง
บนแพแปลกล้น สามคนทนจัง แขนมัดไพล่หลัง หมดแรงอิดโรย
อดน้ำอาหาร หลายวันหิวโหย ร้องครวญโอดโอย ขอเฝ้าราชา
ทหารแก้มัด จัดเข้าแถวมา นั่งเฝ้าต่อหน้า ถึงคราอับจน
หมอบกราบสั่นรัว เกรงกลัวเหลือล้น ถามทีละคน ทำผิดใดมา
คนแรกสารภาพ ทำบาปหยาบช้า จี้ปล้นหลายครา เลือกแต่คนรวย
เป็นโจรหลายปี ทุกทีโชคช่วย สุดท้ายเกือบม้วย ถูกจับรับกรรม
ไม่มีอภัย กลัวไม่หลาบจำ ลอยแพใช้กรรม ซ้ำถูกโบยตี
เนื้อตัวเจ็บแสบ แทบสิ้นชีวี เลิกแล้วคราวนี้ กลับตัวกลับใจ
ชายคนที่สอง กราบทูลสนองไป เจ้าชู้กว่าใคร ชอบผิดลูกเมีย
หากชอบสาวใด แย่งเอามาเสีย เป่ามนตร์อ่อนเปลี้ย ใช้เล่ห์เพทุบาย
หลายบ้านแตกแยก แบกหน้าอับอาย ถูกเขาจับได้ จับใส่แพมา
สุดท้ายเป็นหญิง อ้างจริงไม่ร้าย แรงเท่าสองชาย ที่กราบทูลมา
เพียงชอบยุแหย่ แก่ชาวประชา แตกแยกความสา-มัคคีเนืองเนือง
คนเคยรักใคร่ กลับกลายโกรธเคือง ไม่น่าเป็นเรื่อง ผิดร้ายอันใด
เพราะพวกโง่เขลา หูเบาเองไซร้ กลับมาทำร้าย รุนแรงเกินไป
ราชาได้ฟัง สั่งอำมาตย์ไป จัดของมอบให้ แก่ชายสองคน
บ้านและสินทรัพย์ กับสาวหน้ามน มอบให้ตั้งต้น เตรียมเป็นคนดี
ชายที่ชอบปล้น ทรัพย์ของคนมี ได้บ้านได้ที่ พอใจกราบทูล
ข้าบาทซาบซึ้ง ได้พึ่งใบบุญ ต่อนี้แทนคุณ ด้วยเป็นคนดี
จะไม่ทำผิด คิดร้ายเช่นที่ เคยทำก่อนนี้ จนชั่วชีวัน
ส่วนชายเจ้าชู้ หาคู่สมกัน แต่งให้สุขสันต์ เป็นศรีภรรยา
ชายเจ้าชู้ชอบ หมอบกราบราชา ให้สัตย์วาจา จะเป็นคนดี
เลิกแล้วเจ้าชู้ ขออยู่เป็นที่ จะเป็นสามี ที่ดีต่อไป
ส่วนหญิงปากชั่ว พาตัวออกไป ตัดหัวเสียบไว้ ประจานนอกเมือง
คนชอบยุแยก ให้แตกขัดเคือง อาจก่อเกิดเรื่อง มากมายตามมา
ปากเสียแก้ยาก ลำบากภายหน้า ต้องตัดปัญหา ประหารสิ้นชื่อ
วันหนึ่งอำมาตย์ นักปราชญ์คนซื่อ ราชาให้ถือ สาส์นไปต่างเมือง
เดินผ่านศีรษะ ผงะหยุดเยื้อง ปากหญิงเจ้าเรื่อง ถามไปไหนตา
อำมาตย์ตกใจ ไม่ตอบวาจา รีบกลับเข้ามา กราบทูลทุกสิ่ง
ราชาว่าแก ฟั่นเฟือนแน่จริง อำมาตย์รีบชิง ให้คำสัญญา
หากว่ากล่าวเท็จ เพ็ดทูลมุสา ถวายชีวา ยืนยันความจริง
ราชาตัดใจ ไม่อยากท้วงติง ดูให้เห็นจริง พิสูจน์วาจา
เสนาอำมาตย์ ปราดตามราชา ที่นอกพารา ตรงหัวประจาน
ศีรษะหลับตา หมดท่าอาการ ไม่เอื้อนเอ่ยขาน รอนานแน่ใจ
ราชาสุดกริ้ว ชี้นิ้วตรงไป อำมาตย์เหลวไหล เอาไปประหาร
อำมาตย์คนซื่อ สิ้นชื่อทันกาล หัวหญิงเบิกบาน กล่าวขานทันใด
ฮะฮ้าราชา หมดท่าใช่ไหม อำมาตย์คู่ใจ ตายไปเพราะเง่า
ราชาตกใจ พลาดไปแล้วเรา ไม่น่าจะเขลา ตกเข้าหลุมพลาง
ถึงแม้หัวขาด ไม่อาจขัดขวาง ปากเสียของนาง ตามล้างชีวิน
ราชาจึงสั่ง หัวเน่าฝังดิน จะได้หมดสิ้น เล่นลิ้นเจรจา
ทหารนำหัว ปากชั่วเจรจา ฝังลึกเป็นวา ดินกลบทับไว้
นานวันผันผ่าน คล้ายตาลต้นไม้ ประหลาดสุดใจ ขึ้นจากหลุมนั้น
ผลโตเติบใหญ่ ใบยาวเรียงกัน ดอกเปลือกผลพลัน เห็นเนื้อกะลา
ผลมีสองตา จมูกปากหน้า ละม้ายคล้ายคน เขย่ามีเสียง
อ้า อ้า อื้อ อื้อ คือสรรพสำเนียง หญิงทรามส่งเสียง อยากจะพูดจา
ถึงแม้จะมี ที่หุ้มห่อหนา เปลือกและกะลา ไม่อาจปิดกั้น
เพราะพูดไม่ได้ มันให้อัดอั้น สัญชาติปากคัน อือออก็เอา
เป็นมนุษย์สุดเลิศ ประเสริฐมีเชาวน์ ปากเป็นของเรา สร้างสรรค์สิ่งดี
เลือกพูดให้เหมาะ ไพเราะเพราะดี ประสานไมตรี นี่ซีล้ำเลิศ
นิทานเรื่องนี้ ชี้ต้นกำเนิด มะพร้าวได้เกิด แต่นั้นสืบมา
เด็กเล็กจำไว้ ให้เป็นอุปมา จะพูดจะจา คิดก่อนให้ดี...
จากหนังสือชุดคติสอนใจ เรื่องโดย พลอยเพทาย พ.ศ.2543
มะพร้าวทุย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น