ปลาหมอนา หาเหยื่อ เหนือผิวน้ำ
ปูนาดำ คล่ำคลาน สานผสม
ปลาช่อนอยู่ หมู่ครอก ออกเกลียวกลม
ใต้ผืนพรม พลิ้วเขียว เรียวใบบาง
ดอกโสน โอ้เรือง เหลืองอร่าม
ฟ้าสีคราม โค้งคุ้ง ครอบทุ่งกว้าง
เมฆาคลาย รายร่าง อย่างจัดวาง
มโนสร้าง กลางฝัน นั้นเพริศพราย
ยามรวงข้าว พราวช่อ ล้อลมหวน
หอมอบอวล ยวนจิต อาทิตย์ฉาย
ภมรร่อน ว่อนนา หากลิ่นอาย
มิช้ากลาย ทุ่งทอง ผ่องโสภี
ลำไม้ไผ่ ใหญ่ยาว ถือเข้าทุ่ง
ตั้งหน้ามุ่ง พุ่งกลาง วางวิถี
ทาบโคนข้าว น้าวรวง ถ่วงทวี
พร้อมกันนี้ นาบดัน ตัวผันเดิน
เบื้องหน้ารุด สุดแนว แล้วย้อนใหม่
แถวถัดไป ไล่เรียง ราบเพียงเผิน
ต้องทางเดียว เชียวนั่น ห้ามดันเพลิน
นาบข้าวเนิ่น เกริ่นเกี่ยว เดี๋ยวเปรมปรีดิ์
ข้าวล้มทอด ยอดเอน เป็นแนวเรียบ
เหมือนคำเทียบ เปรียบเอ่ย เคยกล่าวนี่
การอ่อนน้อม ถ่อมตน ของคนดี
รวงข้าวมี มากอยู่ รู้น้อมรวง
เมล็ดฟีบ ลีบน้อย ค่อยตระหง่าน
ชูรวงก้าน ทานไหว ไร้หนักหน่วง
หยิ่งผยอง จองหอง ล้วนของลวง
ข้างในกลวง ถ่วงเบา เขาว่าเปรย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น