[นิทานเรื่องเล่า]...นิทานแสงจันทร์...
...เคยสงสัยไหมว่า...ทำไมพระจันทร์จึงค่อยๆ เต็มดวง จากคืนเดือนมืดแปลงเป็นจันทร์เสี้ยวแล้วจึงเต็มดวง จากนั้นก็ค่อยๆ เปลี่ยนจากจันทร์เต็มดวง แปลงเป็นจันทร์เสี้ยวแล้วกลับเป็นคืนเดือนมืด...เธอคงเคยได้ยินคำอธิบายจากนักดาราศาสตร์แล้ว ลองฟังเรื่องของฉันดูบ้างสิ...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...ในวันที่จันทร์ยังเต็มดวงทุกคืน ในวันที่พระเจ้ากับมนุษย์ยังสื่อสารกันได้ ในยามค่ำคืน มีชายยากจนคนหนึ่งตะโกนก้องด้วยความเจ็บแค้น
“ทำไมพระเจ้าจึงโหดร้ายกับข้าเยี่ยงนี้”
“ไยเจ้าจึงโกรธแค้นข้านัก”
เสียงของพระเจ้าดังมาจากเบื้องบน “ข้าเคยเป็นพ่อค้าเร่ ล่องเรือไปยังดินแดนต่าง ๆ เร่ซื้อ เร่ขาย พอมีเงินให้ได้ชื่อว่าเป็นเศรษฐี
มาวันหนึ่ง เรือข้าเจอลมมรสุม...เรือข้าอับปางลง ข้าเสียลูกเรือ เสียสินค้าทั้งหมด...แม้ข้ารอดชีวิต แต่ข้าไม่เหลืออะไรแล้ว
ทำไมชีวิตข้าจึงต้องเปลี่ยนไปแบบนี้ ไยจึงไม่เหมือนแสงจันทร์ฉาย ที่ยังคงกลมสวยอยู่ทุกวัน”
พระเจ้าไม่ตอบ...หลายเดือนผ่านไป ชายหนุ่มคนนั้นตะโกนหาพระเจ้าอีกครั้ง
“ข้าขอโทษพระเจ้า ที่กล่าวโทษท่าน หลังจากวันนั้นข้าก็ได้เริ่มต้นอีกครั้ง เริ่มขายของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากสูญเป็นหนึ่ง หนึ่งเป็นสอง สองเป็นสาม ทุกวันนี้แม้ข้าจักไม่ร่ำรวยแต่ข้าก็ยังมีชีวิตอยู่”
“ข้าดีใจที่เจ้าคิดได้” พระเจ้าตอบ และกล่าวว่า
“แต่เจ้าจำได้มั้ย...ที่เจ้าเคยบอกข้าในครานั้นว่าไยชีวิตเจ้าจึงไม่เหมือนดวงจันทร์ที่ยังคงดวงกลมโตอยู่ทุกวัน ข้าจะทำให้จันทร์เริ่มต้นจากความมืดมิด ค่อย มีเสี้ยวแสงส่อง จนค่อย เต็มดวง...จากนั้นจันทร์จะค่อย ๆ เว้าแหว่งทีละน้อย จนมืดอีกครั้ง เพื่อบอกมนุษย์ว่า ชีวิตนั้นไม่แน่นอน ดั่งเช่นแสงจันทร์นั่นเอง...”
จากวันนั้น...จันทร์จึงเป็นเช่นที่เราเห็น...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น