[นิทานเรื่องเล่า] ...เรื่องเล่าจากท้องฟ้า...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...พระอาทิตย์กับพระจันทร์ครองรักกัน อยู่ในบ้านชื่อ ท้องฟ้า
โดยมีลูกน้อยๆ คือ ดวงดาวรายล้อมอยู่รอบตัว
ในเวลานั้นโลกเต็ม ไปด้วยความสว่างไสว น้ำในแม่น้ำสะท้อนเป็นสีทอง...
หิมะบนยอดเขา สะท้อนแสงเป็นสีเงินและน้ำค้างบนยอดเขาประกายระยิบระยับ
เมฆหมอก เคลื่อนตัวไปมาอย่างมีความสุข
มีเสียงหัวเราะล่องลอยตามสายลม ตลอดเวลา...
จนกระทั่งวันหนึ่ง...พระอาทิตย์เหลือบมองเห็นร่มเงาที่ทอดตัวอยู่ตามหุบเขา
และเกิดหลงรักทันที พระอาทิตย์ไล่จับเงานั้น...
และทุกครั้งที่กำลัง เอื้อมถึงเงาก็หลบหนีไป...
ทุกวันพระอาทิตย์พยายามส่องแสงแรงขึ้นเพื่อให้เห็นเงาชัดเจนขึ้นและไล่ตาม
โดยหลงลืมพระจันทร์และลูกน้อยของตนเอง...
พระจันทร์เริ่มรู้สึกเหนื่อยอ่อนกับการปลอบโยนลูกๆ
จึงตัดสินใจพาลูกๆหนี ไปอยู่อีกฟากหนึ่งของ ท้องฟ้า...
เมื่อพระอาทิตย์กลับมาอีกครั้ง...ก็รู้ว่าบ้านท้องฟ้าของตนว่างเปล่า
พระอาทิตย์เสียใจมากและพยายามตามพระจันทร์ไปอีกฟากหนึ่ง
ขณะที่พระจันทร์หอบลูกน้อยไปอีกฝั่งหนึ่งของฟ้า อยู่เสมอ...
จากเหตุการณ์นี้...จึงทำให้โลกแบ่งออกเป็นสองฟาก...
ตราบใด...ที่แสงสีทองสว่างไสวบนยอดเขา...
ตราบนั้น...จะไม่มีแสงอ่อนโยนสีเงินยวงทอดตัวลงบนแม่น้ำ...
ตราบใด...ที่ความร้อนทอดตัวลงบนผิวไม้...
ตราบนั้น...จะไม่มีแสงระยิบระยับอยู่บนยอดหญ้า...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น