โทณพราหมณ์ รับคำสั่งของกษัตริย์เหล่านั้นแล้วจัดการแบ่งพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธองค์
อรรถกถากล่าวว่า
เมื่อพวกเจ้าเหล่านั้นยินยอม โทณพราหมณ์จึงสั่งให้เปิดรางทอง
พวกเจ้าทั้งหลาย มายืนที่รางทองนั้น
ต่างก็เห็นพระบรมสารีริกธาตุทั้งหลาย...มีวรรณงามดั่งทองคำ
ต่างพากันรำพันว่า
ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สัพพัญญู
แต่ก่อน ข้าพระองค์ทั้งหลาย
ได้เห็นพระสรีระของพระองค์ มีฉวีดังทองคำ
บัดนี้ เหลือแต่เพียงเพียงพระบรมสารีริกธาตุ
มีวรรณะดังทองคำเท่านั้น.
โทณพราหมณ์ จึงแบ่งพระบรมสารีริกธาตู ออกเป็น ๘ ส่วนเท่ากัน
เมื่อโทณพราหมณ์ กำลังแบ่งพระธาตุอยู่
ท้าวสักกะจอมเทพ สำรวจดูว่า ใครหนอฉวยเอา พระเขี้ยวแก้วเบื้องขวา
ของพระผู้มีพระภาคเจ้าไป...ทรงเห็นว่า โทณพราหมณ์ เป็นผู้ฉวยเอาไป
ทรงดำริว่า...แม้พราหมณ์
ก็ไม่อาจทำสักการะอันควรแก่ พระเขี้ยวแก้วเบื้องขวา ได้
จึงทรงถือ พระเขี้ยวแก้วเบื้องขวา ที่พราหมณ์ซ่อนไว้นั้น ออกจากระหว่างผ้าโพก
แล้วบรรจุไว้ในผอบทองคำ นำไปยังเทวโลก
ประดิษฐานไว้ ณ พระจุฬามณีเจดีย์ ในเทวโลก.
ฝ่ายโทณพราหมณ์ ครั้นแบ่งพระบรมธาตุแล้ว ไม่เห็นพระเขี้ยวแก้ว
แต่เพราะตนฉวยเอามาด้วยกิริยาอันมิชอบ...จึงไม่อาจแม้แต่จะถามว่า
ใครฉกเอาพระเขี้ยวแก้วของเราไป...พราหมณ์คิดว่า
เราจักขอทะนานทองคำ ที่ตวงพระบรมธาตุไปสร้างสถูป
จึงทูลกษัตริย์เหล่านั้นว่า...ท่านผู้เจริญทั้งหลาย
โปรดประทาน ทะนานลูกนี้ แก่ข้าพเจ้าเถิด
แล้วก็นำไปสร้างสถูปบรรจุ และทำการฉลองเช่นเดียวกัน.
ขอขอบคุณข้อมูลจากข้อความบางตอนจากหนังสือ"พระพุทธกิจ ๔๕ พรรษา"
เรียบเรียงโดย คุณสุรีย์ และเรือโท วิเชียร มีผลกิจ
จัดพิมพ์และเผยแพร่โดย"คณะสหายธรรม" ขออนุโมทนา
http://dhammahome.com/webboard/topic/11263
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น